Dit interdisciplinair langetermijnonderzoeksproject, gezamenlijk ontwikkeld door het M HKA en de KU Leuven, richt zich op een specifiek maar complex werk: één met veel facetten, dat variabel geïnstalleerd kan worden, onvoltooid is, en een open einde heeft: Ship of Fools / The Dockers’ Museum (2010-2013) van de kunstenaar en theoreticus Allan Sekula (1951-2013). Het project, gevoed door het onderzoek van de teamleden, blijft evolueren via onderzoeksresultaten die opeenvolgend getoond worden, onder meer op dit digitaal platform.

CONTEXTS

De context(en) waaraan je zou kunnen denken om Allan Sekula’s finale werk Ship of Fools / The Dockers’ Museum te situeren is/zijn veel breder dan wat hier volgt. Voor het moment  moeten we ons echter beperken tot enkele van de meest voor de hand liggende: een korte chronologie van de zeven opstellingen en tentoonstellingen in hun respectieve locaties, geïllustreerd met een selectie installatiefoto's. Zo bieden zowel het Sterling & Francine Clark Art Institute in Williamstown (Massachusetts) waar vandaag Allan Sekula’s persoonlijke bibliotheek gevestigd is (een collectie van 15.000 boeken)1 als het Getty Research Institute in Los Angeles in California, dat onlangs zijn archief in de collectie heeft opgenomen, nog een ander perspectief van waaruit Sekula’s complexe onderneming kan begrepen worden, een onderneming die intrinsiek verbonden is met de notie van verzamelen en van (anti)archief, maar met nog veel meer...

Van 2010 tot 2013 bedacht Sekula zeven opstellingen waarin beide componenten van zijn werk Ship of Fools / The Dockers’ Museum aan elkaar werden gelinkt in de vorm van een dialoog. Zijn solotentoonstelling Ship of Fools, georganiseerd door het M HKA, met Grant Watson als curator, opende in het voorjaar van 2010. Vanaf het begin werd de tentoonstelling bedacht in dialoog met de uitnodiging die Sekula daarop ontving om te deel te nemen aan de Biënnale van São Paulo, waarbij hij oude haven – Antwerpen – en nieuwe haven – Santos – met elkaar verbond. Vanaf dat moment reisde de tentoonstelling volgens een ‘aflossingsprincipe’, zoals de kunstenaar het noemde, in het najaar van 2010 naar het Museum voor Moderne Kunst in Rio de Janeiro, winter 2011-2010 naar het San Francisco Art Institute en daarop in Stills in Edinburgh. De tentoonstelling van Sekula in La Criée in Rennes, lente 2012, met Jürgen Bock als curator, kan worden gezien als een keerpunt, want de titel van de tentoonstelling verschoof naar The Dockers’ Museum. Die titel werd daarom aangehouden in de volgende opstellingen: in de Charles H. Scott Gallery in de Emily Carr University in Vancouver, in de herfst van 2012, en ten slotte in Lumiar Cité in Lissabon, in het voorjaar van 2013, opnieuw samengesteld door Jürgen Bock, die Sekula beschouwde als een belangrijke medewerker aan zijn project.

1 http://www.clarkart.edu/About/Press-Room/Press-Releases/2016/Allan-Sekula
Vertaling door Steven Tallon.